مستی به لاف عشق وا اسفا پایدار نبود!
من که سرّ عشق نیک دانسته بودم!
چون است این عشق به میان پایدار نبود!
.
.
.
مستی به لاف عشق وا اسفا پایدار نبود!
من که سرّ عشق نیک دانسته بودم!
چون است این عشق به میان پایدار نبود!
طواف حرم به مژگانش دادم و لیک!
نصیبم حتی میکده ای بر من نگونسار نبود!
محبتش به برگ گل دیدم ، اشکهایم دانند!
من اما در سوز و گدازم و محبتش ماندگار نبود!
یار بی یار