در میان ساختههای استاد زندهیاد همایون خرم، ترانههای معروفی وجود دارد که اشک من هویدا شد،امشبدر سر شوری دارم،رسوای زمانه و … از شهرت و اقبال بیشتری برخوردار شدند،اما به گواه علاقهمندان به موسیقی ترانه تو ای پریکجایی از جایگاهی ویژه برخوردار و از جنسی دیگر است.
این ترانه در سالهای ابتدایی دهه پنجاه ساخته شد. آهنگساز آن استاد همایون خرم و شاعرش نیز استاد هوشنگ ابتهاج سایه و خواننده آن حسین قوامی(فاختهای)است که به گفته استاد سایه وقتی این کار را خواند، گفت همین ترانه نام و یاد مرا در میان ایرانیان جاوادانه خواهد کرد و انصافا چنین شد.ترانه یاد شده ابتدا در برنامه گلهای تازه شماره ۵۲ اجرا شد که تنظیم برای ارکستر این قطعه هم بر عهده زندهیاد جواد معروفی بود و غزل آواز هم با مطلع«گر چشم دل بر آن مه آیینه رو کنی» از آن ابتهاج سایه بود.فخری نیکزاد با صدای خاطرهانگیزش دکلمه اشعار و معرفی هنرمندان را بر عهده داشت.مجید نجاحی و امیرناصر افتتاح هم تکنوازان این برنامه بودند.
ادامه مطلب ...
داد درویشــــی از ســـــر تمهیــــــد سـر قلیـــان خـویـش را به مــریــــد
گفت که از دوزخ ای نکــــو کــــــردار قـــدری آتـــش بـــه روی آن بگــــذار
.
.
.
ادامه مطلب ...
محتسب مستــی بـــه ره دیــــد و گـریبـــــانش گــــرفت
مست گفت ای دوست این پیراهن است افسار نیست
گفت مستــی زان سبب افتـــــان و خیـــــزان مــی روی
گفت جـــــــرم راه رفتـــــــن نیست ره همــــــوار نیست
.
.
.
ادامه مطلب ...
این چه حرفیست که در عالم بالاست بهشت
هر کجا وقت خـوش افتـاد همانجاست بهشت
دورخ از تیـــــــــرگی بخت درون تـــــــــــــو بــود
گر درون تیــره نباشد همه دنیــــاست بهشت
صائب تبریزی
این می چه حرامیست که عالم همه زان می جوشند
یک دسته به نابودی نامش کوشند
آنانکه برعاشقان حرامش کردند
خود خلوت از آن پیاله ها می نوشند
خیام
روزی سوراخ کوچکی در یک پیله ظاهر شد . شخصی نشست و ساعتها تقلای پروانه برایبیرون آمدن از سوراخ کوچک پیله راتماشا کرد.
ادامه مطلب ...