وطنم .

 روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود

به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

.

.

.

چشمی کنار پنجره ی انتظار

  

ای دل ، به کوی او ز که پرسم که یار کو 

 در باغ پر شکوفه ، که پرسد بهار کو 

 نقش و نگار کعبه نه مقصود شوق ماست 

.

.

.

گریه ی لیلی

 چشم گریان تو نازم ، حال دیگرگون ببین 

گریه ی لیلی کنار بستر مجنون ببین 

 بر نتابید این دل نازک غم هجران دوست

.

.

.

در فتنه ی رستاخیز

کنار امن کجا ، کشتی شکسته کجا 
 کجا گریزم از اینجا به پای بسته کجا 

 ز بام و در همه جا سنگ فتنه می بارد 

.

.

.

باز دلم عیش و طرب می‌کند

باز دلم عیش و طرب می‌کند

هیچ ندانم چه سبب می‌کند؟

از می عشق تو مگر مست شد

.

.

.

غم

 اندر دل بی وفا غم و ماتم باد            آن را که وفا نیست زعالم کم باد

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد        جز غم که هزار آفرین بر غم باد

.

.

.

ای عاشقان

 ای عاشقان ای عاشقان هنگام کوچ است از جهان

در گوش جانم می رسد طبل رحیل از آسمان

نک ساربان برخاسته قطارها آراسته

.

.

.

شیشه ی پنجره را باران شست

  شیشه ی پنجره را باران شست از دل من اما چه کسی نقش تو راخواهد شست

آسمان سربی رنگ من درون قفس سرد اطاقم دلتنگ

میپرد مرغ نگاهم تا دور

.

.

.