کجا سفر رفتی

کجا سفر رفتی ،
که بی خبر رفتی
اشکم را چرا ندیدی ؟ 
از دلِ من چرا بریدی ؟
پا از من ، چرا کشیدی ؟
که پیش چشمم ، بر دگر رفتی 
.

.

.

چشم ها بیدار نیست!

گوش کن

خاموش ها گویاترنداز در و دیوار می بارد سخنتا کجا دریابد آن را جان من!در خموشی های من فریادهاستآن که دریابد چه می گویم کجاست؟آشنایی با زبان بی زبانان چو ما دشوار نیستچشم و گوشی هست مردم را دریغگوش ها هشیار نهچشم ها بیدار نیست!

فریدون مشیری

خیال روی تو

خیال روی تو در هر طریق همره ماست

نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

به رغم مدعیانی که منع عشق کنند

جمال چهره تو حجت موجه ماست

.

.

.

خیالت دلبرا! نازنین یارا!

خیالت دلبرا! نازنین یارا!

چراغان می کند خانه ی ما را

شبانگاهان که بی تابم برای تو

خوشم با گریه کردن در هوای تو

.

.

.

نه رواقی، نه گنبدی

نه رواقی، نه گنبدی، حتی

سنگ قبری سرمزار تو نیست!

غیر مُشتی کبوتر خسته

خادمی، زائری، کنار تو نیست

.

.

.

 

وصیت شهید چمران به معشوقش امام صدر

متنی که در زیر می خوانید، وصیتنامه ای از سردار رشید اسلام، شهید دکتر مصطفی چمران است که خطاب به امام موسی صدر نگاشته شده است...

یاد ایام

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم  

 در میان لاله و گل آشیانی داشتم
گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار  

 پای آن سرو روان اشک روانی داشتم 

. 

. 

. 

یاد یار گرامی...

خدا خدا خدا...

 بخشی از بیانات مرحوم حاج آقا تهرانی (ره):

هر وقت نا امید از همه جا شدی بدون که کارت درست میشه،حدیث داره :به عزت و جلال خودم قسم که قطع می کنم امید بنده ای که به غیر من امید داره،امیدمون اگه گوشه دلمون به کسی باشه که کار مارو اون درست کنه حدیث داره که به عزت و جلال خودم قسم که حاجت تو رو نمیدم،اگه گوشه دل ما به جایی وتوجه که که کسی کار ما رو درست کنه نمیشه،خدا خدا خدا... 

لینک دانلود فایل صوتی:   http://s1.picofile.com/file/6700802812/%D8%AE%D8%AF%D8%A7.mp3.html

نازنده بالا

تو که نازنده بالا دلربایی

تو که بی سرمه چشمون سرمه سایی

تو که مشکین دو گیسو در قفایی

به مو گویی که سرگردون چرایی

.

.

.

حکایت بهلول و شیخ جنید بغداد

آورده‌اند که شیخ جنید بغداد به عزم سیر از شهر بغداد بیرون رفت و مریدان از عقب او….

شیخ احوال بهلول را پرسید.

گفتند او مردی دیوانه است.

الا ای ایرانی آزاد باش و راست گوی!

به نام نامی صدق و راستی! 

کاو که کمالش دهد هر کاستی !

به جهان عدم هست شدست و هست نیست!

به راستی شهشنه راستگویان کیست؟

. 

. 

. 

غم عشق

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد؟   

چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد؟
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت  

 آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد 

. 

. 

. 

رَبَّنَا

باراِلها، دل‌های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی، و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی بخشندهٔ بی‌منّت.

روز مرگم

روز مرگم، هر که شیون کند از دور و برم دور کنید

همه را مســــت و خراب از مــــی انــــگور کنیـــــد

مزد غـسـال مرا سیــــر شــــرابــــــش بدهید

...مست مست از همه جا حـــال خرابش بدهید

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

 تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست 

 سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید

 که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

.

.

.

اشک و غم

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود وین راز سر به مهر به عالم سمر شود

گویند سنگ لعل شود در مقام صبر آری شود ولیک به خون جگر شود

.

.

.

خلوت یار

خوش است خلوت، اگر یارْ یار من باشد

نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد!

من آن نگین سلیمان به هیچ نستانم

که گاه‌گاه بر او دست اَهرمن باشد

.

.

.

شور عشق

عشق شوری در نـهـاد ما نهـاد                جــان مـا در بـوتـه سودا نهـاد

گـفت‌وگویی در نـهـاد مـا فـکـنـد               جستجـویی  در درون مــا نهـاد

.

.

.

شد خزان

 شد خزان گلشن آشنایی

بازم آتش به جان زد جدایی

عمر من ای گل طی شد بهر تو

.

.

.