آی عشق

آی عشق آی عشق

همه

گرمی جان ، قوت قلب

از آن است

که عشق

مامن من شده است

معراج غزل 

پناهگاهی گشته

آی عشق آی عشق

چهره ی آبیت پیداست

و خنکای مرهمی

بر شعله ی زخمی

به فراخنای شعله

بر سرمای درون

آی عشق آی عشق

چهره ی سرخت پیداست

زنگار ز رو رفته

بر زدودن وَهن

و دنجِ رهایی

بر شوق حضور

روشنی و شور

بر آرامش آبی

و سبزه ی برگچه

بر ارغوان

آی عشق آی عشق

رنگ آشنایت

پیداست

یار بی یار