یار بی یار
مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید
یار بی یار
مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید
عهد بشکسته ام!
ز یاری، یاری، ای یار خسته ام!
بسی عمر سفته و به زانو نشسته ام!
خود شناختمی و قرار داده و عهد!
.
.
.
ز یاری، یاری، ای یار خسته ام!
بسی عمر سفته و به زانو نشسته ام!
خود شناختمی و قرار داده و عهد!
به نسیان آمدم و ناخودآگاه بشکسته ام!
چنان سوز هجر تو بر دل گران آمدست!
گویی همه عمر بار جهان به پشت بسته ام!
یار من چه خوش خلق و عزیز آید همی!
آن دم کاو را ذکر گویان پیوسته ام!
خجلت از رویش برایم مرهم است!
مرهم درد دلم از دست و دل بگسسته ام!
چه خوش باشد که من عهدی نبندم!
تا نگویم با عهد او از جان و دل وارسته ام!
معشوق من بخشد مرا دانم همی جان و دل است!
عاشق عشقش شدم،همواره در پیش رخش دست بسته ام!
یار بی یار
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد