سیمین بری

سیمین بری گل پیکری آری

از ماه و گل زیباتری آری

همچون پری افسونگری آری

.

.

.

 

سیمین بری گل پیکری آری

از ماه و گل زیباتری آری

همچون پری افسونگری آری

دیوانهء رویت منم 

چه خواهی دگر ازمن

سرگشتهء کویت منم 

نداری خبر از من

هرشب که مه درآسمان

گردد عیان دامن کشان

گویم به او راز نهان

که با من چه ها کردی

به جانم جفا کردی 

هم جان وهم جانانه ای اما 

در دلبری افسانه ای اما

امازمن بیگانه ای اما

آزرده ام خواهی چرا

تو ای نو گل زیبا

افسرده ام خواهی چرا

تو ای آفت دلها

عاشق کشی شوخی فسونکاری

شیرین لبی اما دلآزاری

باما سر جوروجفاداری

می سوزم از هجران تو 

نترسی ز حال من

در خرمن و دامان تو

چه باشد گناه من

دارم ز تو نامهربان

شوقی به دل شوری به جان

می سوزم از سوز نهان

زجانم چه می خواهی

نگاهی به من گاهی

یارب برس امشب به فریادم

بستان ازآن نامهربان دادم

بیداد او برکنده بنیادم

گو ماه من از آسمان

دمی چهره بنماید

تا شاهد امید من

ز رُخ پرده بگشاید

صفایی