در ستایش رستگاری

اینک باد است که فریاد میکند

رستگاری رهایی را

میانه ی برهم زن و اشوبگر

و خدایگان ازادی سر میسایند

.

.

.

اینک باد است که فریاد میکند

رستگاری رهایی را

میانه ی برهم زن و اشوبگر

و خدایگان ازادی سر میسایند

بر استان فروتنی اش

چه فروتنانه پرواز میکند

پر گشوده بر گذرگاه تاریخ

وداس بلند مرگ را

به دشنام صبرش ناسزاگو

- – -

پهلوانی ات را میستایم

وقهرمانی ات را

در پلشتی ی زمانه ی بیداد

و اینک ماییم انگشت بر اسمان

نام نو را فاتحه میخوانیم

ورستگاری ات را

به لبخنده ای گریان

انگشت بر اسمان

فاتحه میخوانیم

تا پیروزی

با دو انگشت رنجورت

چشم فاجعه را اسفندیار کند

- – - -

یادت به خیر خواهد شد

تا مگر صابری دیگر زاده شود