من گــــل آفتا بگـــــــــردانم

من گــــل آفتا بگـــــــــردانم
از رخــت روی برنگـــــــردانم
غیر سیـــمای آســمانی تو
چهره ی دیگری نمی دانــم 

.

.

.

من گــــل آفتا بگـــــــــردانم
از رخــت روی برنگـــــــردانم
غیر سیـــمای آســمانی تو
چهره ی دیگری نمی دانــم 
دست بر آسمـان و پا در گل
 پای کوبانم و سر افشـــانم
ای تو آغاز و ای تو انجــــامم
ای تو پیدا و ای تو پنــــــهانم
جز تـو یاری دگر نمی خواهم
جز تـو نامی دگر نمی خوانم
عطش من، گواه آتش توست
جرعه ی آتشی بنوشــــــانم
میهمان سرای هر که شـوم
در سرا پرده ی تو مهــــمـانم
گر نبینم تو را نمی رویـــــــــم
گر نبیـنی مرا نمی مـــــــانم
تو گـل و نور و دشت وبــارانی
من گـل دشت نوربــــــــــارانم