پنجره را باز نکن

پنجره را باز نکن، کسی عبور می کند،
گلی ربوده از من و حس غرور می کند
شرافتم مباح باد اگرسکوت نشکنم،
شکسته باد هرزه ای که غنچه دور می کند

.

.

.

پنجره را باز نکن، کسی عبور می کند،
گلی ربوده از من و حس غرور می کند
شرافتم مباح باد اگرسکوت نشکنم،
شکسته باد هرزه ای که غنچه دور می کند
زمانه ایست تلخ و گس، که پیشتر ندیده کس!
امام جادوی زمان ، دو دیده کور می کند
شفای این دل غمین ، نه دشمنی بود نه کین،
بزن به چنگ مطربی که ساز شور می کند!
قرار ما سحرگهان ، کنار چشمه ی صفا،
دل و دماغ و همتت همیشه جور می کند!