خدارا کم نشین با خرقه پوشان
رخ از رندان بی سامان مپوشان
تو نازک طبعی و طاقت نیاری
گرانی های مشتی دلق پوشان
.
.
.
خدارا کم نشین با خرقه پوشان
رخ از رندان بی سامان مپوشان
تو نازک طبعی و طاقت نیاری
گرانی های مشتی دلق پوشان
در این خرقه بسی آلودگی هست
که صافی باد عیش دردنوشان
بیا و زرق این سالوسیان بین
صراحی خوندل و بربط خروشان
چو مستم کرده ای مستور منشین
چو نوشم داده ای زهرم منوشان
زدل گرمی حافظ برحذر باش
که دارد سینه ای چون دیگ جوشان
حافظ