یار بی یار
مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید
یار بی یار
مسلمانان مسلمانی ز سر گیرید که کفر از شرم یار من مسلمان وار می آید
دل نامه
سلام بر تمامی یاران جان!
کجایند مردان بی ادعا!
کجایند جان بر جان فروشان بی ادعا!
جایشان چه سوزناک خالیست!
.
.
.
سلام بر تمامی یاران جان!
کجایند مردان بی ادعا!
کجایند جان بر جان فروشان بی ادعا!
جایشان چه سوزناک خالیست!
و جز نامردی و نامرادی هیچ به میان و میدان نیست!
چه غم انگیز است مشاهده ی عکس آن چیزی که برایش کلی امید داشته باشی!
چند صباحیست که اندیشه در احوالات منجی سخت ذهنم را به خود مشغول ساخته است!
چگونه است که آدمی بجای افزایش انگیزه به سبب وجود منجی و وعده ی آمدنش!
بجای تلاش بیشتر در اصلاح امور!
سر در آستین فرو می برد و چشم بر نشئه گی این افیون فرو می برد که!
آری منجی خواهد آمد!
نیک می دانیم که منجی خواهد آمد!
اما ما را چه می شود در این انتظار که!
حال که او خواهد آمد و اصلاح امور بر عهده دارد و تنها بر آمدنش دعا کنیم!
آری او خواهد آمد!
آنقدر کارها را بر اساس دعا و نذر و نیاز چیده ایم که حتی قانون نیز بر اساس دعا اجرا می شود!
و اما منجی!
او خواهد آمد!
سخن بسیار رانده اند از چون و چگونه آمدنش!
از سفیانی و دجال و خراسانی!
از سیصدوسیزده نفر ایمانی!
اما در این فضای غبارآلود چه کنیم و چگونه رویم و چگونه گوییم!
سخن شیخ به یاد آمدم آمد که فرموده است:
طی این ره بی همرهی خضر نکن ظلمات است بترس از خطر گمراهی!
فضا بقدری غبار آلود است که درماندگی در چشمان اغلب اهل نظر به عیان آمده است!
به قول امام (ع) که فرموده است: حفظ ایمان در این عصر همچون نگاه داشتن گداخته ذغالی بر کف دست است!
و چه سخت است جلوگیری از نفوذ شیاطین در دل که حرکتشان همچو حرکت موری سیاه در دل تاریکی شب بر روی سنگ سیاه است و تو باید آنقدر بر خود باشی و استاد جان خویش ، که این حرکت را حس کنی!
یارا!
پروردگارا!
دلبرا!
امید بر یاریت دارم!
گرچه چندی پیش ، خود شاهد بودی که سخن از عدم دخالتت در امور راندم!
گفتم از نظاره ی خداوند و نگاهش بر چگونگی استفاده ی ما از توانهایمان!
حضرت خداوندی!
از تو یاری می جویم!
یاریم نما تا بتوانم بهره بجویم از هر آنچه که در حقم ارزانی داشته ای!
از حالم آگاهی و از پس و پیش نیز هم!
یاریم نما!
یاریم نما تا بتوانم از تمام توانم به بهترین نحو استفاده کنم و سود رسانم!
یاریم نما!
یار بی یار
