دختر و بهار!

دختر کنار پنجره تنها نشست و گفت! 

ای دختر بهار حسد می برم به تو! 

عطر و گل و ترانه و سرمستی ترا! 

با هرچه طالبی بخدا می خرم ز تو! 

بر شاخ نوجوان درختی شکوه ای! 

با ناز می گشود دو چشمان بسته را! 

می شست کاکلی به لب بام نقره فام! 

آن بالهای نازک زیبای خسته را! 

فروغ فرخزاد