گذر زمان!

من اکنون احساس می کنم

بر تل خاکستری از همه آتش ها و امیدها و خواستن هایم

تنها مانده ام  

. 

. 

. 

من اکنون احساس می کنم

بر تل خاکستری از همه آتش ها و امیدها و خواستن هایم

تنها مانده ام

و گرداگرد زمین خلوت را می نگرم

و اعماق آسمان ساکت را می نگرم

و خود را می نگرم

و در این نگریستن های همه دردناک و همه تلخ

این سوال همواره در پیش نظرم پدیدار است

و هر لحظه صریح تر و کوبنده تر

که تو این جا چه می کنی ؟

امروز به خودم گفتم :

من احساس می کنم

که نشسته ام زمان را می نگرم که می گذرد

همین و همین

                                                                        دکتر علی شریعتی