شهر خاموش من

شهر خاموش من آن روح بهارانت کو؟

 شور و شیدایی انبوه هزارانت کو؟

 می‌خزد در رگ هر برگ تو خوناب خزان

 نکهت صبحدم و بوی بهارانت کو؟

شهر خاموش من آن روح بهارانت کو؟

 شور و شیدایی انبوه هزارانت کو؟

 می‌خزد در رگ هر برگ تو خوناب خزان

 نکهت صبحدم و بوی بهارانت کو؟

 کوی و بازار تو میدان سپاه دشمن

 شیهه‌ی اسب و هیاهوی سوارانت کو؟

 زیر سرنیزه‌ی تاتار چه حالی داری؟

 دلِ پولادوش شیر شکارانت کو؟

 سوت و کور است شب و میکده‌ها خاموش‌اند

 نعره و عربده‌ی باده‌گسارانت کو؟

 چهره‌ها در هم و دل‌ها همه بیگانه ز هم

 روز پیوند و صفای دل یارانت کو؟

 آسمانت همه جا سقف یکی زندان است

 روشنای سحر این شب تارانت کو؟ 

 شفیعی کدکنی