پشت به در و روی به دیوار خواهندت!
سر به سر و روی به اغیار خواهندت!
چه خوش است همهمه ی همهمه سازان!
.
.
.
پشت به در و روی به دیوار خواهندت!
سر به سر و روی به اغیار خواهندت!
چه خوش است همهمه ی همهمه سازان!
چه خوش است مست و دوان سوی شگفتی سازان!
نه به شعر که آری به آرای خلایق سخنم ، خویشتنم باید داد!
همه حق و همه شور و به جهان ، هر چه به نام وطنم باید داد!
شعر من نه آن است که شاعر گوید :
که بهر حال با من است لیلی و من نیز بر او دارم ها...
بر او دارم اینک نیک میلی!
آنچه جوشد به میان آید و هیچش نتوانند زدود!
حق گوییم وجوییم که نابود است جز آنی که در ره حقش می باید بود!
عاشقان!
مفلسان ره عشقش که همانا نآییدید به شمار!
به صداقت برویم و صافی از عشق حقیقت بشویم!
که مرا هیچ به نا اهلان جهان خواه نمی باشد کار!
یار بی یار